Jongeren groeien tegenwoordig op in een beeldcultuur: zij halen hun informatie voornamelijk van sociale media. Hier hebben foto’s en video’s een groter aandeel dan tekst. In het onderwijs is deze trend vaak al terug te zien. Waarschijnlijk maak jij ook in de les gebruik van afbeeldingen, video’s en geluidsfragmenten om je boodschap te ondersteunen.
Door beeldromans in de les te gebruiken, speel je in op deze beeldcultuur. Voor leerlingen die meer visueel ingesteld zijn, is een beeldroman een laagdrempelige stap naar een literaire roman of poëziebundel. Bovendien trainen ze met het lezen van beeldromans nog een andere vaardigheid: visuele geletterdheid. Oftewel: het herkennen en duiden van informatie uit beeld. Deze vaardigheid komt later weer van pas bij het begrijpen van bijvoorbeeld het journaal of persfoto’s.
Beeldromans zijn niet alleen een laagdrempelige manier om met literatuur in aanraking te komen voor beginnende lezers, ze hebben ook genoeg te bieden voor meer gevorderde lezers. Complexe stripverhalen, zoals Dagen van zand van Aimée de Jongh of Maus van Art Spiegelman, lenen zich uitstekend voor het ontwikkelen van de analytische vaardigheden die leerlingen voor het lezen van literatuur nodig hebben. De relatie tussen woord en beeld is in deze boeken vaak gelaagd. Ze kunnen elkaar aanvullen of juist tegenspreken, spanning aanbrengen in het verhaal of spelen met plaats en tijd. Hierdoor is er genoeg voor leerlingen om te ontdekken en met elkaar in discussie te gaan.